جوانی

مرز جدی و شوخی

آیا برای شوخی و جدی مرزی وجود داره؟

اصلا مگه انسان همیشه شوخی کنه اشکال داره؟

اصلا شوخی زیاد چه آثار بدی داره که بین شوخی و جد مرز باشه؟

در اینجا روایتی از امیرالؤمنین می آوریم که برای جدی و شوخی مرزی را قائل شده اند:
امام على (علیه السلام ) فرموده است :مَن کَثُرَ مزاحُُه استخفَّ به و مَن کَثُرَ ضحکُه ُذهبَتْ هیبتُه [1] ؛کسى که زیاد شوخى کند، به سبب همان سبک می‌شود و هرکه زیاد بخندد، هیبتش می‌رود.

نیز فرمود: الکاملُ مَن غَلبَ جدُّهُ هزلَه [2] ؛ کامل است که جد او بر شوخی‌اش غـلبـه و فـزونـى داشـتـه بـاشـد. این احادیث، نـفـى اصـل شـوخـى و مزاح و هزل را نمی‌کند، بلکه شوخی‌های بى رویه و مزاح‌های خارج از حد را می‌گوید که جدیت حیات را تحت الشعاع قرار می‌دهد.

پی نوشت :
1 . بحارالانوار، ج 74، ص 285.
2. غررالحکم .